Facelìo
Phacelia tanacetifolia
Boraginaceae Hydrophyllaceae
Nom en français : Phacelie à feuilles de tanaisie.
Descripcioun :La facelìo, que nous vèn de l'Americo centralo, èi samenado proche, o à la plaço, di culturo. Es uno planto peludo que li fueio soun proun decoupado dóu biais de la tanarido (mai bèn pu pichoto). Li flour, bluio à vióuleto, soun en pinceloun de "cimo escourpiouïdo".
Usanço :S'aquelo planto es encaro samenado pèr soun neitar, èi puléu que douno un bon engrais verd. Fai tambèn veni de tavan qu'aparon lis aubre di nieroun. Lis indian se servien di fueio secado pèr se faire vira la tèsto.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Phacelia
Famiho : Boraginaceae
Famiho classico : Hydrophyllaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phacelia tanacetifolia Benth., 1837
Gnafale(-de-bos)
Gnaphalium sylvaticum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Gnaphale des bois, Perlière des bois.
Descripcioun :Planto pulèu de bos e de fourèst sus terraire safrous. Fai uno longo espigueto emé de flour coumpausado que li bratèio soun negro. La cambo èi pelouso e li fueio an uno souleto costo (de regarda dessouto).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gnaphalium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso
- Champino
- Bos clar
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Gnaphalium sylvaticum L., 1753
(= Omalotheca sylvatica (L.) Sch.Bip. & F.W.Schultz, 1861 )